Rabobank Hart voor Salland-actie weer van start 

Directievoorzitter Ed den Besten geeft aan dit voor Salland een belangrijke actie te vinden: ‘Met Hart voor Salland benadrukken we ons karakter als lokaal betrokken coöperatieve bank en geven wij via het stemgedrag van onze klanten een deel van onze winst terug aan de lokale gemeenschap.’

Klanten hebben dus de beslissende stem?

‘Inderdaad, niet de bank maar tijdens deze vijfde editie mogen onze klanten aangeven wie zij een steuntje in de rug willen geven. Dit kan een algemene bijdrage zijn aan de organisatie of voor de realisatie van projecten. Bijvoorbeeld de opknapbeurt van een clubgebouw, aanschaf van spel- of sportmiddelen. We hebben in ons werkgebied, de gemeenten Deventer, Olst-Wijhe en Raalte, ruim 91.000 klanten. Iedere natuurlijke persoon die op 1 januari 2018 bij ons bankiert krijgt de mogelijkheid te stemmen op haar of zijn favoriete vereniging of stichting. De klanten ontvangen in de week voorafgaand aan de stemperiode een unieke persoonlijke code waarmee vijf stemmen via internet uitgebracht kunnen worden.’

Wanneer kan er gestemd worden?

‘Van 9 tot en met 19 maart 2018 kan er worden gestemd voor Hart voor Salland. Tot vorig jaar konden alleen onze leden stemmen. Van de 23.500 leden hebben ruim 7.650 leden in totaal 37.515 stemmen uitgebracht. Dat leverde per stem € 4,- op,’ aldus een enthousiaste Den Besten. ‘Ik hoop dat, nu alle klanten mogen stemmen, er dit jaar nog massaler wordt gestemd. De deelnemende organisaties kunnen een financieel steuntje in de rug goed gebruiken. Door te stemmen dragen onze klanten bij aan een vitale en leefbare woon- en werkomgeving. En daar profiteert uiteindelijk de hele Sallandse gemeenschap van.’

Wie kunnen meedoen aan Hart voor Salland?

‘Verenigingen en stichtingen die bij ons bankieren kunnen zich via de website rabobank.nl/salland aanmelden voor deelname aan Hart voor Salland. Dit kan nog tot en met 5 februari. Na het aanmelden begint voor hen meteen het belangrijkste onderdeel van de actie: stemmen verzamelen! Alle deelnemers proberen zoveel mogelijk hun achterban te enthousiasmeren en op die manier zoveel mogelijk stemmen te winnen. Wij stellen promotiematerialen ter beschikking, van flyers tot posters en banners voor de website. We vragen geen tegenprestatie, maar als een vereniging of stichting ons vermeldt op hun website of op een reclamebord langs het veld, vinden we dat niet vervelend’, zegt Den Besten met een glimlach.

Kan de actie ook voor kleine organisaties succesvol zijn?

‘In het begin stonden vooral kleine verenigingen nogal sceptisch tegenover deelname aan Hart voor Salland. Tijdens de finaleavonden werd het voor hen echter al snel duidelijk dat het aantal uitgebrachte stemmen hen een passende en welkome bijdrage opleverde. Dat komt ook omdat er vijf stemmen te verdelen zijn, waarbij geldt dat er per stemmer maximaal drie op één organisatie uitgebracht kunnen worden. En hoe meer stemmen een vereniging of stichting krijgt, hoe groter de bijdrage is. Voor de lokale organisatie is het dus belangrijk de achterban te stimuleren om alle beschikbare stemmen te gebruiken. In de kleinere kernen zie je vaak een grote betrokkenheid. Dat zorgt er voor dat de kans op succes daar minstens even groot is als in een grotere kern.

Hart voor Salland is dus een actie voor kleine en grote verenigingen en stichtingen. In 2017 verdeelden 402 deelnemers de € 160.000,- die wij uit de winst beschikbaar stelden. In 2018 kan wederom € 160.000,- verdeeld worden. Om mee te kunnen doen hebben we wel een aantal voorwaarden. Zo willen we onder meer dat deelnemers een lokaal karakter hebben, dat ze gevestigd zijn in het werkgebied van de bank en dat ze bij Rabobank Salland bankieren.’

Hoe kunnen de stemmers zien welke organisaties meedoen?

‘Tijdens de stemperiode kan iedereen die een persoonlijke inlogcode heeft ontvangen in de stemmodule van Hart voor Salland zien welke verenigingen en stichtingen meedoen aan de actie.’

En dan de voor de deelnemers belangrijk(st)e vraag: Wanneer weten zij hoeveel geld ze krijgen?

Ed den Besten: ‘We verwachten de deelnemende organisaties op maandagavond 16 april in de Deventer Schouwburg. Tijdens een grote finalebijeenkomst maken we het aantal uitgebrachte stemmen bekend en overhandigen we de verenigingen en stichtingen een cheque met het bedrag dat zij ontvangen. Dat cheques uitdelen is altijd weer mooi om te mogen doen. Veel van onze medewerkers staan klaar om aan de honderden bestuursleden een cheque te overhandigen. Ik heb er alle vertrouwen in dat onze klanten via hun stemmen zorgen voor een mooi aandeel in de blije gezichten bij de penningmeesters tijdens deze afsluitende avond van Hart voor Salland 2018.’

Rabobank Hart voor Salland-actie weer van start 

Directievoorzitter Ed den Besten geeft aan dit voor Salland een belangrijke actie te vinden: ‘Met Hart voor Salland benadrukken we ons karakter als lokaal betrokken coöperatieve bank en geven wij via het stemgedrag van onze klanten een deel van onze winst terug aan de lokale gemeenschap.’ Ook op Dorpsarschief Schalkhaar kunt u een stem uitbrengen.

 Klanten hebben dus de beslissende stem?

‘Inderdaad, niet de bank maar tijdens deze vijfde editie mogen onze klanten aangeven wie zij een steuntje in de rug willen geven. Dit kan een algemene bijdrage zijn aan de organisatie of voor de realisatie van projecten. Bijvoorbeeld de opknapbeurt van een clubgebouw, aanschaf van spel- of sportmiddelen. We hebben in ons werkgebied, de gemeenten Deventer, Olst-Wijhe en Raalte, ruim 91.000 klanten. Iedere natuurlijke persoon die op 1 januari 2018 bij ons bankiert krijgt de mogelijkheid te stemmen op haar of zijn favoriete vereniging of stichting. De klanten ontvangen in de week voorafgaand aan de stemperiode een unieke persoonlijke code waarmee vijf stemmen via internet uitgebracht kunnen worden.’

Wanneer kan er gestemd worden?

‘Van 9 tot en met 19 maart 2018 kan er worden gestemd voor Hart voor Salland. Tot vorig jaar konden alleen onze leden stemmen. Van de 23.500 leden hebben ruim 7.650 leden in totaal 37.515 stemmen uitgebracht. Dat leverde per stem € 4,- op,’ aldus een enthousiaste Den Besten. ‘Ik hoop dat, nu alle klanten mogen stemmen, er dit jaar nog massaler wordt gestemd. De deelnemende organisaties kunnen een financieel steuntje in de rug goed gebruiken. Door te stemmen dragen onze klanten bij aan een vitale en leefbare woon- en werkomgeving. En daar profiteert uiteindelijk de hele Sallandse gemeenschap van.’

Wie kunnen meedoen aan Hart voor Salland?

‘Verenigingen en stichtingen die bij ons bankieren kunnen zich via de website rabobank.nl/salland aanmelden voor deelname aan Hart voor Salland. Dit kan nog tot en met 5 februari. Na het aanmelden begint voor hen meteen het belangrijkste onderdeel van de actie: stemmen verzamelen! Alle deelnemers proberen zoveel mogelijk hun achterban te enthousiasmeren en op die manier zoveel mogelijk stemmen te winnen. Wij stellen promotiematerialen ter beschikking, van flyers tot posters en banners voor de website. We vragen geen tegenprestatie, maar als een vereniging of stichting ons vermeldt op hun website of op een reclamebord langs het veld, vinden we dat niet vervelend’, zegt Den Besten met een glimlach.

Kan de actie ook voor kleine organisaties succesvol zijn?

‘In het begin stonden vooral kleine verenigingen nogal sceptisch tegenover deelname aan Hart voor Salland. Tijdens de finaleavonden werd het voor hen echter al snel duidelijk dat het aantal uitgebrachte stemmen hen een passende en welkome bijdrage opleverde. Dat komt ook omdat er vijf stemmen te verdelen zijn, waarbij geldt dat er per stemmer maximaal drie op één organisatie uitgebracht kunnen worden. En hoe meer stemmen een vereniging of stichting krijgt, hoe groter de bijdrage is. Voor de lokale organisatie is het dus belangrijk de achterban te stimuleren om alle beschikbare stemmen te gebruiken. In de kleinere kernen zie je vaak een grote betrokkenheid. Dat zorgt er voor dat de kans op succes daar minstens even groot is als in een grotere kern.

Hart voor Salland is dus een actie voor kleine en grote verenigingen en stichtingen. In 2017 verdeelden 402 deelnemers de € 160.000,- die wij uit de winst beschikbaar stelden. In 2018 kan wederom € 160.000,- verdeeld worden. Om mee te kunnen doen hebben we wel een aantal voorwaarden. Zo willen we onder meer dat deelnemers een lokaal karakter hebben, dat ze gevestigd zijn in het werkgebied van de bank en dat ze bij Rabobank Salland bankieren.’

Hoe kunnen de stemmers zien welke organisaties meedoen?

‘Tijdens de stemperiode kan iedereen die een persoonlijke inlogcode heeft ontvangen in de stemmodule van Hart voor Salland zien welke verenigingen en stichtingen meedoen aan de actie.’

En dan de voor de deelnemers belangrijk(st)e vraag: Wanneer weten zij hoeveel geld ze krijgen?

Ed den Besten: ‘We verwachten de deelnemende organisaties op maandagavond 16 april in de Deventer Schouwburg. Tijdens een grote finalebijeenkomst maken we het aantal uitgebrachte stemmen bekend en overhandigen we de verenigingen en stichtingen een cheque met het bedrag dat zij ontvangen. Dat cheques uitdelen is altijd weer mooi om te mogen doen. Veel van onze medewerkers staan klaar om aan de honderden bestuursleden een cheque te overhandigen. Ik heb er alle vertrouwen in dat onze klanten via hun stemmen zorgen voor een mooi aandeel in de blije gezichten bij de penningmeesters tijdens deze afsluitende avond van Hart voor Salland 2018.’

Maria van Frieswijk

De tweede zondag in oktober is de dag waarop men in de Nicolaaskerk te Schalkaar Onze Lieve Vrouwe van Frieswijk vereert. In het recente verleden gebeurde dat nog een maand eerder maar nu is Maria van Frieswijk verbonden aan de oktobermaand. Zij is verbonden met de oude rozenkranstraditie in de parochie waardoor de mensen haar tevens betitelen als Koningin van de Heilige Rozenkrans. 

Het houten beeldje van Maria van Frieswijk is al vanaf 1922 in bezit van de parochie,
Pastoor Van den Burg heeft het toen laten restaureren. Onder pastoor van Wijk werd op 15 augustus 1953 na een plechtige Marialof het beeldje, dat al meer dan 500 jaar oud zou zijn door Malachias Muller, de toenmalige abt van Abdij Sion achterin de Nicolaaskerk in een speciale nis geplaatst.
Door de komst van het beeldje kreeg de Mariaverering een belangrijke impuls en bouwt men voort op een in Schalkhaar reeds lang bestaande Mariadevotie.

De tweede zondag in oktober is dus de dag waarop de verering van Maria van Frieswijk plaatsvindt. Op deze dag krijgt het bijzondere beeldje van Onze Lieve Vrouwe van Frieswijk een speciaal plekje op het priesterkoor. Vele gelovigen zullen deze dag naar Schalkhaar komen om dit feest mee te maken, om bij het beeldje van Maria te bidden en een kaarsje aan te steken.

Diene Beltman-Kolkman 

Diene Beltman-Kolkman: "Ik heb Maria altijd bij mij". (foto: Harry Mulder)

Iemand die dan zeker niet zal ontbreken is Diene Beltman uit Schalkhaar, een groot Mariavereerster. Iedereen die wel eens bij haar thuis op bezoek is geweest zal begrijpen dat Diene een bijzondere vrouw is met een grote liefde voor Maria.

Komende in haar huiskamer zie je alle wanden van onder tot boven behangen met afbeeldingen van heiligen en dan met name van Maria. Ook prachtige beelden en kaarslicht sieren deze, bijna heilige ruimte. "Alle religieuze beelden, schilderijtjes en kaarsen in de woonkamer zijn stille getuigen van mijn geloof. Hier voel ik mij thuis en heel gelukkig, ik kan het niet onder woorden brengen", verzucht Diene terwijl ze haar handen op haar hart drukt en naar boven kijkt.

Vorig jaar na afloop van de Mariaprocessie zei Dine: "Wat mooi, wat mooi, de processie en het Lof. Dat voelt zo goed van binnen". Ze zucht, het geluk straalt van haar af, wat een dankbaar en blij mens. Wat fijn om haar te ontmoeten, een hand op haar schouder te kunnen leggen. In haar nabijheid zijn betekent warmte, de Liefde van de Heer en Maria wordt doorgegeven. "Ik ben blij dat mijn ouders mij vroeger naar de mis en het Lof stuurden. Eigenlijk zou ik willen dat er altijd Lof was, dat iedereen God voortdurend lof brengt. Dan zou de wereld er anders uitzien........."

Diene Beltman-Kolkman is op 12 maart 1926 in Colmschate geboren en heeft dus al de gezegende leeftijd van 91 jaar mogen halen.

Wat is ze dankbaar dat ze nog steeds in goede gezondheid van het leven mag genieten en zelfstandig naar de kerk kan gaan: "Elke dag is bij mij nieuw, wat ben ik gelukkig, ik ben er nog". Als meisje van veertien moest ze aan het werk, zoals zoveel jongens en meisjes in die tijd dat moesten. Geld verdienen. "Ik heb tien jaar gewerkt bij de familie Haarman aan de Hagenvoorderdijk". Aan het einde van de oorlog werd haar ouderlijk huis aan de Colmschaterstraatweg in de brand geschoten, zoals vele boerderijen in de nabijheid van het Overijssels kanaal het loodje moesten leggen.
De familie Kolkman kreeg tijdelijk onderdak bij de familie Hofmeijer die ook bij het kanaal woonden maar hun boerderij bleef wonder boven wonder ongeschonden. De ouders van Diene lieten naast de afgebrande boerderij een noodwoning bouwen van de overgebleven stenen zodat de familie Kolkman weer een eigen dak boven het hoofd had. Op dezelfde kavel werd een nieuw huis gebouwd en deed de noodwoning vanaf die tijd dienst als kippenhok.

 In februari 1952 trad Diene Kolkman in het huwelijk met Bats Beltman en ging bij hem en zijn moeder inwonen in het boerderijtje op de hoek van de Wilhelminalaan en de Kerkweg. Een jaar later werd haar eerste kindje geboren, Hein Beltman. Hij werd geboren in de week van de watersnoodramp. Diene en Bats kregen tien kinderen, zeven jongens en drie meisjes. Helaas was één jongen te vroeg geboren en overleed kort daarna. "Hij is nu mijn voorspreker bij Onze Lieve Heer en doet een goed woordje voor ons", zegt Diene met een grote glimlach. Diene heeft ook nog 15 kleinkinderen en 8 achterkleinkinderen. 

"In die tijd hadden we het niet te breed, mijn man was varkenshandelaar en thuis hadden we drie koeien en drie varkens om het huis lopen op grond van de kerk. Verder hadden we nog een paar kippen en daar moesten we van leven". Diene vond het jammer dat zij toen heel wat jaartjes niet aanwezig kon zijn tijdens de jaarlijkse Mariaprocessie want ze moest natuurlijk op de kinderen passen.
"Mijn schoonmoeder, die toen bij ons inwoonde zei tegen mij Aj getrouwd bint moet ie tuus blieven en veur de kinder zorgen maar gelukkig woonden we dichtbij het Pastoorsbos en ging ik met mijn kinderen achter de schuur bij de kippenren zitten zodat we de hele processie konden meebeleven". In die tijd stonden er nog niet zoveel huizen en was er minder lawaai op straat waardoor het geluid veel verder reikte dan vandaag de dag. Vooral de Mariaprocessie in 1953 was heel bijzonder, weet Diene. "Uit heel Overijssel kwamen Mariavereerders naar Schalkhaar toe, bussen vol. Wat een drukte want het was natuurlijk ook een hele bijzondere plechtigheid". Het houten beeldje van Maria van Frieswijk kreeg haar plekje in de Nicolaaskerk. Een jaar later, op 12 september 1954 werd het beeldje door Aartsbisschop Alfrink gekroond tijdens een speciale viering in het processiepark waar zo'n 7000 mensen getuige van waren. Het beeldje was vanaf deze dag voorzien van een kroontje van puur goud, bezet met briljanten.

Diene Beltman vervolgt: "Het eerste dat ik 's morgens doe is de lampjes bij de beelden aandoen, dan begin ik de dag met een kruisje en wijwater. Het kruisteken maken betekent voor mij het leven aanvaarden zoals het komt, in voor- en tegenspoed. Ben zo blij met de kerk, met Onze Lieve Heer", zegt ze in een tussenzin met stralende pretoogjes.

Dan sta ik stil bij het beeldje van Gerardus, hij is een enorme steun voor mij". Daarover heeft Diene ook nog een bijzonder verhaal over te vertellen. "Ik was op bedevaart in Overdinkel voor de Gerardus-verering, altijd in de tweede helft van oktober en mooi dat het daar was. Daar kun je ook prachtige souvenirs kopen, ik had het beeldje van Gerardus in mijn handen en dacht nee, ik ga het niet kopen want ik heb al zo veel. Ik was nog maar net weer thuis toen mijn jongste zoon kwam en zei: Ma, ik heb wat voor oe èkocht. En wat denk je, het beeldje van Gerardus. Op de vraag hoe hij het heeft verkregen antwoordde hij: O, van de rommelmarkt".
Diene schudt met haar hoofd en zegt: "Wat een wonder, ik had het beeldje graag willen kopen en nu krijg ik het. Gerardus help mij in nood, sta ons bij in leven en in dood, zeg ik altijd. Maar Maria blijft het voornaamste", haast Diene zich te zeggen. Alle dagen heb ik Maria bij mij, zij betekent heel veel voor mij. Ik kan haar niet missen, ik heb er heel veel steun aan, echt".

Engeltjes

Diene weet zich nòg een klein voorval te herinneren. "Met het Plechtig aannemen kreeg ik een beeldje van het Heilig Hart van de buurvrouw. Ik zei tegen mijn vader: pa, ik wil zo graag engeltjes hebben en die wil ik er dan naast zetten. Ze had in de winkel van De Lange aan de Oerdijk een paar engelenbeeldjes zien staan en die wilde ze heel graag hebben maar hoe moest ze aan het geld komen? De vader van Diene vond dat ze de beeldjes zelf maar moest verdienen. Ze ging naar een boer met de vraag of ze kon helpen met knollen trekken, dat mocht. Voor een dubbeltje in het uur werkte Diene net zo lang totdat ze genoeg verdiend had om haar engeltjes te kunnen kopen. Dankzij de engeltjes zijn er dat jaar heel wat knollen uit de grond getrokken.

Ze had al een leeg sigarenkistje van haar vader gekregen, een mooi wit kleedje eromheen gedaan en het Heilig Hartbeeld erop gezet zodat de engeltjes daar later omheen gezet konden worden.

Ook een petroleumlichtje kwam erbij te staan. Zo knielde Diene geregeld om samen met haar engeltjes te bidden. Ook luistert ze thuis graag naar een bandje van een gezongen mis en vooral als een Marialiedje wordt gezongen. "Dan komt een stukje hemel op aarde, en wordt ik zo blij", benadrukt Diene.
Op de vraag of Diene ooit heeft overwogen om het klooster in te gaan zegt ze dat het niet veel had gescheeld of ze had die stap genomen. "Maar mijn vader wilde dat niet, hij zou het heel erg hebben gevonden wanneer hij mij dan alleen op zijn sterfbed had mogen zien". Vroeger waren de regels in een klooster strenger dan tegenwoordig en mocht het klooster alleen verlaten worden als vader of moeder op sterven lag. "Ook in huis kan ik veel goeds doen en mensen hulp bieden die dat nodig hebben. Daarvoor hoef je niet het klooster in. Maar wanneer ik tijdens een bezoek aan een klooster de zusters hoorde bidden en zingen dan genoot ik er van".

In 1970 verhuisde het gezin Beltman naar Frieswijk aangezien er geen mogelijkheid aan de Kerkweg was om de veestapel te kunnen uitbreiden. De Gemeente had een andere bestemming voor de gronden tussen de Wilhelminalaan en het Pastoorsbos.

Ook het huis was in deplorabele staat waardoor verhuizing de enige optie was. Het nieuwe onderkomen van de familie Beltman werd een boerderij met zes bunder grond aan de Frieswijkerweg, de veestapel werd vergroot van drie naar twaalf koeien. "Vanaf deze tijd ging ik met de kinderen ieder jaar weer naar de Mariaprocessie, wat een mooie tijd was dat om met z'n allen dit feest te beleven".

De oudere zonen waren inmiddels groot genoeg om mee te helpen op de boerderij.
Diene: "Pa, die nog steeds zijn werk had als handelaar zei: ik ga niet melken, dat moeten de jongens maar doen". Het werk werd hun met de paplepel ingegoten zodat één van de zonen rond 1990 het boerenbedrijf over kon nemen.

Bats en Diene gingen toen met drie zonen weer terug naar het dorp en vonden hun nieuwe woning aan de Kolkmansweg. Diene en haar zoon Antoon wonen er nog steeds. Ze kijkt al weer uit naar de tweede zondag in oktober om dan tezamen met alle gelovigen Onze Lieve Vrouwe van Frieswijk te vereren. 

Naast de wekelijkse Eucharistieviering is zeker ook de jaarlijkse Mariaverering voor Diene een belevenis waar ze veel kracht uit haalt, het bidden van de rozenkrans en het zingen van Marialiedjes voelt voor haar heel goed. Thuis luistert ze bijna iedere dag naar het Rozenkransbandje en naar cassettebandjes met Marialiedjes.
Diene vindt ook het contact met de mensen zo waardevol: "Samen bidden en na afloop even een praatje maken, daar wordt ik heel gelukkig van en dat geeft mij veel steun". Diene wil graag naar de kerk: "De kerk, het huis van God, daar verblijf ik graag. Ik wordt er zo blij van en geniet ook als het koor zingt, veel mooier dan op de radio of televisie". Diene moet wel iets mankeren om niet naar de kerk te gaan, niet alleen op zondag maar ook op dinsdagochtend waar ze in de Vredeskapel de Eucharistieviering bijwoont. Na de Eucharistievieringen blijft Diene nog even zitten om in stilte te bidden: "Heilige Maria, blijf bij mij en bij allen die mij dierbaar zijn".
Voordat ze naar huis gaat loopt ze nog even over de begraafplaats waar ze de graven van haar dierbaren bezoekt.

Harry Mulder

Programma feest van Maria van Frieswijk op zondag 8 oktober 2017

 11.00 uur Eucharistieviering en aansluitend een processie door het pastoorsbos.

12.30 uur Lunch bij restaurant De Lindeboom
13.30 uur Plechtig Lof in de kerk
14.00 uur Afsluiting
Het is goed te weten dat:
*de genoemde tijden bij benadering zijn, in principe sluit alles op elkaar aan.
*u bent uitgenodigd om uw (klein)kinderen mee te nemen.
*de organisatie zorgt voor koffie, thee, soep en een broodje tijdens de lunch.
*er voldoende parkeergelegenheid is

Winterse sfeerbeelden

Via Joop Harmsen: Schaatsen op de Douwelerkolk, kunt u de namen?

Via Joop Harmsen: Oude Rielerweg 1 Schalkhaar Erve Warmboldink 1973

Om ons digitale archief te verrijken zijn wij op zoek naar winterse taferelen in Schalkhaar, Averlo of Frieswijk? Heeft u nog uniek fotomateriaal uit weleer, stuur deze dan op naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. (als .jpg) en ze worden geplaatst op deze site. Graag voorzien van jaartal, waar ze eventueel gemaakt zijn en wie er zoal op staan.

Herman Kogelman 1944-2016

Afgelopen week bereikte ons het trieste bericht dat geheel onverwachts is overleden Herman Kogelman, voorzitter van Dorpsarchief Schalkhaar. Herman was jarenlang de spil achter onze vereniging. Mede door zijn inzet en betrokkenheid werd er aandacht geschonken aan de historie van Schalkhaar. 
Wij wensen Ria en verdere familie veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.

Bestuur Dorpsarchief Schalkhaar

Presentatie SchalkhaarLife 2016

Dit jaar zullen we ons wederom presenteren tijdens Schalkhaar-Life in de St. Nicolaaskerk van Schalkhaar. Helaas zullen Geert Obdeijn en de zijnen dit jaar niet aanwezig zijn met oude gereedschappen en gebruiksvoorwerpen. Het Dorpsarchief zal zich dit jaar presenteren met oude foto´s en met DVD’s. Alleszins de moeite waard om deze expositie tijdens Schalkhaar-Life te bezoeken. De expositie in genoemde kerk is te zien op zaterdag 21 mei van 13.00 uur tot 19.00 uur en op zondag 22 mei vanaf ca. 11.00 uur tot 17.00 uur. Het kerkbestuur danken we voor het beschikbaar stellen van de ruimte in de kerk tijdens deze dagen. Verschillende keren hebben we foto’s met personen, waarvan de namen onbekend waren, gepubliceerd in het toenmalige blad “Wij van de Nicolaas”. Verschillende namen zijn aan ons doorgegeven waarmee we natuurlijk heel erg blij waren.

Theehuisje De Kranenkamp 

Op landgoed De Kranenkamp is onlangs het dak van het theehuisje opnieuw rietgedekt. Het theehuisje staat aan de vijver in het bos langs de Soestwetering en behoorde in vroegere jaren tot het landhuis De Kranenkamp dat in 1935 is afgebroken. Bijbehorende koetshuis bestaat ook nog steeds en doet dienst als woonhuis. Op de zogenaamde sluitsteen boven de poort van het koetshuis is het jaartal 1831 en initialen IvD te lezen. Deze staan voor Isaak van Delden. In dat jaar is het landhuis verbouwd en oostelijk hiervan een wandelpark aangelegd. Dit park waar het theehuisje onderdeel van uit maakt is naar klassiek voorbeeld van een Engels Landschapspark gerealiseerd. Het wandelpad slingert over kunstmatig aangelegde heuveltjes. Een meanderende sloot mond uit in de vijver met daarnaast het centraal gelegen theehuisje.

In opdracht van Stichting IJssellandschap werd door Rietdekkersbedrijf Aarnink uit Lettele het dak van het theehuisje voorzien van een nieuw rieten dak. Dat was ook wel nodig gezien de toestand van het dak. “Algengroei en mosvorming tasten het riet aan waardoor het riet onvoldoende bescherming biedt aan de constructie daaronder”, zegt eigenaar Hans Aarnink die aangeeft dat het beter zou zijn indien er minder bomen om het theehuisje heen zouden staan. “Meer lichtval, meer zon zorgt ervoor dat het riet droger blijft en dus langer meegaat. We zeggen altijd dat de levensduur tussen de 25 en 35 jaar ligt”. Hans Aarnink, die al 28 jaar ‘in het vak zit’ en dit werk regelmatig in opdracht van de Stichting IJssellandschap uitvoert, naast opdrachten van particulieren zegt met enige trots dat zijn rietdekkersbedrijf de enige in Nederland is die gedurende het hele jaar Nederlands riet gebruikt. “Het riet dat ik gebruik komt voornamelijk uit Kalenberg, een plaats in de Weerribben in de kop van Overijssel. Dat riet komt van afgegraven, schrale grond. Het groeit langzaam, is sterker en geeft daardoor dus een betere kwaliteit. Riet dat uit het buitenland wordt gehaald is goedkoper maar zeker minder van kwaliteit en is dus minder duurzaam”. Met zogenaamde drijfborden, ook wel kloppers genoemd werd de laatste hand gelegd aan dit project. Het riet wordt dan nog even ‘aangeklopt’ zodat het dak er weer strak en verzorgd uitziet. Het theehuisje schittert weer in het wandelpark De Kranenkamp.

Harry Mulder

Herkent u ze nog?

Geachte dames/heren


Bijgesloten zult u een foto vinden van de kleuterschool ‘De Klimop’, gelegen achter de CNS School aan de Colmschaterstraatweg 6a in Schalkhaar. Aangezien ik hem niet vond in uw fotoarchief, neem ik aan dat u wel belangstelling zult hebben voor deze foto en ik stel hem graag beschikbaar voor uw site.

Mijn echtgenote zaliger, Coby Stutvoet was hoofdleidster op de Klimop, later de Ps Willem-Alexanderkleuterschool (1969) van mei 1966 tot en met december 1969. U ziet haar bovenaan middenin staan met bril. Rechts van haar haar kwekeling destijds: Dirkje. Helaas weet ik haar achternaam niet meer. Ik weet wel dat ze in Lettele woonde en haar ouders daar een boerenbedrijf hadden. Misschien kunt u mij aan haar achternaam helpen of daarnaar vragen. Uiteraard weet ik de namen van de kinderen ook niet meer, maar misschien is het leuk om te vragen wie zich uit Schalkhaar, Colmschate etc herkent. Ik vind alleen een paar meisjesnamen Ada en Erna en verder zaten er twee tweelingen in haar klas. Ik kwam soms wel in Schalkhaar, vooral op feestdagen (koninginnedag) en ik herinner me dat de kinderen van heinde en ver naar deze kleuterschool kwamen, maar vooral veel kinderen ook uit de nieuwbouw destijds.

Ik heb nog veel meer fotomateriaal van de Klimop, maar dat moet ik nog scannen. Laat me weten of u daarin geïnteresseerd bent. Nog even een vraag. Ik zag op uw site ook een foto van het huldebetoon op koninginnedag 1966 bij het oude stadhuis. Er staat bij 30 april, maar ik meen me te herinneren dat destijds het huldebetoon met optocht en muziekcorpsen plaats vond op de ‘oude’ koninginnedag 31 augustus. Ik heb ook nog een serie foto’s die volgens een bijschrift op die dag zijn gemaakt. Ik kan het helaas niet meer aan mijn echtgenote vragen want die is in 1998 53 jaar oud overleden. 
In de hoop dat u hier iets mee kunt.

Dr. Meindert Dijkstra (van 1968-1998 gehuwd geweest met Coby Stutvoet)

PS Kunt u er misschien ook nog achter komen wie er in 1966 aan de Oerdijk 106 woonde? Mijn vrouw heeft daar namelijk de eerste paar maanden bij een weduwe in huis gewoond.

Oproep

In mei 2015 heeft het Dorpsarchief het voornemen om een expositie te houden omtrent de bevrijding. Graag komt het Dorpsarchief Schalkhaar in contact met personen die uniek (foto)materiaal in hun bezit hebben om te exposeren. Fotomateriaal kan ingescand worden. Afhankelijk van de hoeveelheid die aangeboden wordt, zal het Dorpsarchief op zoek gaan naar een geschikte locatie. 

Heeft u materiaal voor de tentoonstelling, stuur dan een mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .

Gewoon Averlo en Frieswijk

Dit is de titel van het boek geschreven door gedreven schrijvers.
Het 75-jarig bestaan in 2009 van Plaatselijk Belang was de aanleiding om dit boek te schrijven. Dit jaar viert Plaatselijk Belang haar 80-jarig jubileum en zijn we blij dat het boek "klaar" is. In 2007 zijn we al begonnen met het verzamelen en archiveren van beeldmateriaal en het schrijven van het boek!
Door de grote inbreng van (oud) inwoners van Averlo en Frieswijk was het mogelijk om dit boek te schrijven. Na jaren van schrijven en herschrijven is het boek over Averlo en Frieswijk klaar. Het is een interessant boek van ruim 400 pagina's met prachtige foto's die een periode van 100 jaar beslaan.

Zonder de inbreng van alle (oud) bewoners was het niet mogelijk geweest om dit boek te schrijven, waarvoor dan ook onze hartelijke dank! Het boek zal in december uitkomen! Tegen die tijd zullen wij contact met u opnemen.

Om u een idee te geven wat er beschreven is in dit boek:

1. Het ontstaan van Averlo en Frieswijk
2. Plaatselijk Belang Averlo en Frieswijk
3. Dagelijks leven in Averlo
4. Dagelijks leven in Frieswijk
5. Landgoed Frieswijk
6. De Kranenkamp en abdij Sion
7. Trouwen en rouwen
8. Sporen van de oorlog
9. Landbouw
10. School in Averlo en Frieswijk
11. Verenigingen en activiteiten
12. Kermis

Denkt u ook aan mensen die niet meer in Averlo en Frieswijk wonen? Familieleden en vrienden die verhuist zijn hebben misschien ook belangstelling voor het boek! 

U kunt het boek via deze site bestellen via de site www.boekaverlofrieswijk.nl . Vult u alstublieft alle verplichte velden in zodat uw bestelling goed ontvangen wordt.

Namens:
Coralien van Hattem, Bert Kleine Schaars, Gerard Kolkman, Francis Nieuwenhuis, Jeanet Schreur, Brigit Spoler, Jos Venneman.

Nieuwbouw Prinses Ireneweg

Van Gaston Lam heeft het Dorpsarchief enkele foto's mogen ontvangen van de bouw van de

woningen aan de Prinses Ireneweg in 1970. Heeft u ook nog oud fotomateriaal voor onze site, we publiceren deze graag!

En waar staat het gebouw....?

In de laatste uitgave van 'InSchalkhaar' lieten we u onderstaande foto zien met de vraag waar staat dit gebouw in Schalkhaar? U vindt het aan de Frieswijkerweg, komen vanuit het dorp direct links en een beetje verscholen vanaf de weg. Het is een gebouw van de Gasunie en gebouwd in 1968.

Later is het gebouw rechts erbij gekomen. Zoals u ziet werd er bij de bouw nog niet gewerkt met modern steigermateriaal maar met lange palen en touwen.

Van Willy Kruiper, werkzaam bij de Gasunie ontvingen we de volgende aanvullende informatie:
Het Gasunie gebouw noemen wij een Gas Ontvangst Station (GOS). Dit station zorgt voor een groot regionaal gebied voor de gaslevering (druk). Het is het eindpunt van het Gasunie net en hier wordt het gas geschikt gemaakt van het Enexis netwerk.

Er wordt hier o.a. gas gefilterd, gereduceerd, verwarmt, en hoeveelheid gemeten. Vervolgens wordt het overgedragen aan Enexis en die transporteerd het verder naar de huizen en bedrijven.

http://www.gasunie.nl/begrippenlijst/gasontvangstation

Nog helemaal alleen in het weidse landschap. In de verte ziet u het huis van de familie Twellaar aan de Wechelerweg/Wechelerveld.

Een recente foto met zoals u ziet een tweede gebouw.

Beatrix-Clausbos

De gebouwen van de Gasunie zijn gelegen pal tegen het Beatrix-Clausbos. In dit bos ligt het accent op twee met elkaar vervlochten cirkels, welke twee trouwringen symboliseren. De grootste ring omsluit koningslindes, die het koningshuis representeren. De kleinste ring zilverlindes, die het zilveren huwelijk uitbeelden. De ringen zelf vormen een wandelpaadje. Bij haar zilveren huwelijksjubileum in 1991 gaf Koningin Beatrix te kennen een Nationaal Geschenk in de vorm van boomaanplant op prijs te stellen. In Deventer en omstreken leverde de actie 7500 gulden op, waarvan het bosplan werd bekostigd. Het onderhoud is toevertrouwd aan natuurwerkgroep De Groene Knoop.

Maak kans op (uw eigen) foto afgedrukt op canvas

Dorpsarchief Schalkhaar wil graag haar archief uitbreiden. Daarom hebben we de volgende actie voor u in petto. Stuur een foto, voorzien van gegevens, op naar ons mail-adres. Deze foto moet passen in 'het profiel' van het Dorpsarchief. De foto moet dus betrekking hebben op Schalkhaar etc. Onder de eerste 50 inzendingen verloten wij dan een foto op canvasdoek, maximaal formaat 40x60 cm en afhankelijk van resolutie. Als deelnemer gaat u er wel mee accoord dat uw ingezonden foto opgenomen wordt in ons archief.
Wilt u wel meedoen maar heeft u geen gelegenheid om de foto in te scannen, lever deze dan in een envelop in bij een van de bestuursleden, vergeet niet uw naam en adres op de envelop te vermelden zodat wij deze aan u kunnen retourneren.

Nu ook op facebook...

We konden niet achterblijven.... ook Dorpsarchief Schalkhaar is nu te vinden op facebook.
www.facebook.com/HerinnerJeSchalkhaar. In de korte tijd al zeer veel like's ontvangen, wordt dus gewaardeerd. Graag willen we meer foto's plaatsen over de jaren '60, '70, '80. Juist de groep mensen die geboren zijn in de jaren '50, '60, '70  zijn veel met Facebook bezig. Heeft u dus fotomateriaal, vermeld dan indien mogelijk jaartal van foto en omschrijving, evt. namen e.d. Stuur de foto door naar ons Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. en wij zullen de foto's plaatsen.

Beelden van 'de Bijrijder'

Via de Facebookpagina van InSchalkhaar zagen we nog een filmpje over Schalkhaar voorbijkomen van RTVOost. De beelden dateren uit 1997 en zijn van het programma 'de Bijrijder'. Nog weinig drempels in Schalkhaar, de kazerne is nog in gebruik en grote bomen aan het begin van de Frieswijkerweg.

Geslaagde filmavond

Het Dorpsarchief mag spreken van een geslaagde (eerste) foto- en filmavond in de Nicolaaskerk. Ruim 100 aanwezigen genoten van beelden uit weleer. Vooraf werden er in een diavoorstelling foto's vertoond waar al spontane reacties op kwamen. Na een kort openingswoordje van Theo Brinkman werd de film; 'Je hoort ze wel, maar ziet ze niet'. van de heer Sonnenberg vertoond, die zelfs beloond werd met een applausje van het publiek. Na de pauze werd er een journaal vertoond uit het archief van Herman. Ook weer veel waardering was er voor de slotfilm die ging over hoe Park Braband aan zijn naam kwam en het wel en wee van de kolossale beuk die jarenlang het aanzicht bepaalde.

Van de film 'Je hoort ze wel, maar ziet ze niet', komt trouwens een vervolg. De film die gaat over de ramen is bijna af en er wordt nog gewerkt aan 2 delen die gaan over de kledij en het vaatwerk (kelken etc.) Deze 4 films zijn t.z.t. op DVD verkrijgbaar. De prijs wordt dan per deel 5,- euro, of alle 4 voor 15,-. Heeft u hiervoor belangstelling, stuur dan een mailtje naar de Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. en zij nemen uw bestelling in behandeling.

De volgende filmavond wordt eind februari 2014 gehouden. Houdt hiervoor deze site en de dorpsagenda van www.schalkhaar.nu in de gaten. Uiteraard dank aan de koffiedames voor de koffie en de locatieraad voor het mogen gebruiken van de kerk. Last but not least de heer Sonnenberg voor het unieke fimmateriaal.

Heeft u nog foto- en/ of filmmateriaal waar het Dorpsarchief over mag beschikken, sein ons in. We maken er dan een kopie van en willen het graag plaatsen op deze site!

Welkom op de site

Zoals u ziet in een (ver)nieuw(d) jasje. Geleidelijk aan hebben we alle categorien geplaatst en gaan we per item meerdere foto's plaatsen. Ook filmmateriaal van o.a. Herman Sonnenberg staat vanaf heden op de site, U vindt deze onder de knop 'FILM'. Heeft u verder nog vragen hoe iets werkt of andere vragen, schroom niet en stuur een mailtje naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. U krijgt dan snel een antwoord. Ook is het mogelijk om een opmerking te plaatsen in ons gastenboek en de website te beoordelen door het geven van een ster(ren). En vindt u deze site de moeite waard, share het dan met vrienden of bekenden via de social media buttons (zie onderzijde site).

Donateur worden?

Wat is een vereniging zonder donateurs. Ook wij zijn nog steeds op zoek naar nieuwe donateurs. U steunt daarmee het werk van onze stichting. Binnenkort komt het bestuur weer bijeen en gaan we overleggen hoe we donateurs iets 'extra's' kunnen bieden. Voor informatie kunt u contact opnemen met een van de bestuursleden welke vermeld staan op de contactpagina. De kosten zijn slechts 10,- euro per jaar.